A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król Żydowski».
W dzisiejszą uroczystość czytamy tekst o ukrzyżowaniu Jezusa. Nie jest to przypadek. Pana przez całą swoją działalność nauczał o królestwie Bożym. Żydzi żywili nadzieję, że spełni ona ich pragnienie i wyobrażenie o Mesjaszu – królu politycznym. Ostatecznie dopiero na krzyżu został ukazany właściwy sens godności królewskiej Chrystusa. Ewangelista św. Łukasz napisał, że nad głową Jezusa został umieszczony napis: „To jest Król żydowski” (Łk 23, 38). To jedyne słowa jakie zostały napisane o Zbawicielu w czasie Jego ziemskiego życia. Dla Żydów i Rzymian były jedynie tytułem winy oraz formą wyszydzenia. Dla chrześcijan są dowodem królewskości Chrystusa, lecz nie mającej nic wspólnego z ziemskim panowaniem.
W Ewangelii św. Łukasza sens królowania Jezusa ujawnia Jego rozmowa z dobrym łotrem. Uznał swoją winę i słuszność wymierzonej kary oraz poprosił Chrystusa, by Ten przyjął Go do swego królestwa. Dobry Łotr myśli tak, jak reszta ówczesnych ludzi. Mesjasz miał założyć na ziemi czasowe królestwo, w którym będzie panował i sądził świat. Jezus poprawia prośbę skazańca i oznajmia mu, że „jeszcze dziś” znajdzie się w innej rzeczywistości zwanej rajem.
Samo greckie słowo „paradeisos” pochodzi z języka irańskiego i oznacza ogród lub park otoczony rowem lub doliną. W greckiej wersji Pisma Świętego raj stał się symbolem szczęścia. Jezus oznajmia Dobremu Łotrowi, że jeszcze tego dnia znajdzie się w stanie niewyobrażalnego szczęścia, którym będzie zbawienie i przebywanie w Bożej obecności. Królestwo Jezusa nie jest z tego świata. Obejmuje wszystkich, którzy przychodzą do Chrystusa ze skruszonym sercem i uznają Go za Pana.
ks. Dariusz