W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, <błogosławiona jesteś między niewiastami>».
Bóg szuka wiary u człowieka. Nie znalazł jej w świętym mieście Jerozolima u kapłana Zachariasza. Natomiast znalazł ją w zapomnianym miasteczku Nazaret u dziewczyny, o której pochodzeniu nic konkretnego nie wiemy. Bóg pokazuje nam, że nie wykonania swoich planów wybiera On osoby mało znaczące w oczach świata, aby pokazać że to On jest Zbawicielem.
Bóg troszczy się o te osoby, które wybrał. Maryja została całkowicie przemieniona przez Bożą łaskę. Kościół nadał Jej tytuł Niepokalanie Poczętej. Już od poczęcia na mocy zasług męki Chrystusa została uwolniona od grzechu pierworodnego. Potem przez kolejne lata Bóg przygotowywał Ją do przyjęcia tajemnicy Wcielenia.
Duch Święty zstępuje na Maryję i napełnia swoją mocą. Bóg staje się w Niej obecny przez swego Ducha, który okrył Ją swoim cieniem. Kiedyś obłok zakrywał i napełniał Namiot Spotkania w czasie wędrówki przez pustynię z Egiptu do Ziemi Obiecanej. Był to znak, że Bóg jest obecny w przybytku.
ks. Dariusz