Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości. (J 1, 6-8)
Jan Chrzciciel jest patronem czasu Adwentu. Jego hebrajskie imię oznacza „JHWH okazał miłosierdzie, łaskę”. Imię to odnosi się do sytuacji jego narodził oraz roli jaka miał odegrać w historii zbawienia. Tekst Ewangelii określa zadanie jakie miał do wykonania św. Jan Chrzciciel. Miał dawać świadectwo Jezusowi jako Światłości. Czwarta Ewangelia oprócz ludzkiego świadectwa dodaje świadectwo Ojca i Ducha Świętego. Pokazuje to wielkie zjednoczenie tego człowieka z Bogiem.
Jan Chrzciciel odpowiedział posłanym z Jerozolimy kapłanom i lewitom, że nie jest ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem. Nawiązując do proroctwa Izajasza nazwał się „głosem wołającego na pustyni”. Zapowiadał wyzwolenie z grzechów i wzywał do nawrócenia. Miał świadomość, że jego zadanie to przygotowanie narodu na spotkanie z Mesjaszem. Miał w sobie wielką pokorę, uniżenie oraz pełne zaufanie Bogu. Jan nie koncentrował uwagi na sobie lecz wskazywał na przychodzącego Zbawiciela.