Lectio:
(Łk 1,39-45)
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.
Meditatio:
Scena nawiedzenia ukazuje pośrednio całą ludzkość oczekującą Chrystusa i pozdrawiającą Go. Symbolem ludzkości jest święta Elżbieta. Syn Boży jest źródłem radości dla nas. Maryja w tym tekście jest błogosławioną, ponieważ uwierzyła. Jej wiara to najpierw przylgnięcie do Bożych obietnic. Jej wiara to także wędrówka do Elżbiety, aby przekonać się, co Bóg czyni w życiu także innych ludzi. Jej wiara to również ofiarna posługa na rzecz krewnej.
Oratio:
Obdarz mnie Panie radością z Twego przyjścia do nas. I naucz mnie ofiarnie odpowiadać na Twoją łaskę.
Contemplatio:
Panie, chcę mieć udział w błogosławieństwie tych, którzy uwierzyli Twoim obietnicom.
ks. Dariusz