Lectio: (Mk 10, 2-16)
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: „Co wam przykazał Mojżesz?” Oni rzekli: „Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”. Wówczas Jezus rzekł do nich: „Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela”. W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: „Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Meditatio: W drodze do Jerozolimy Jezus poucza głównie swoich uczniów. W dzisiejszym fragmencie Chrystus odpowiada na zarzut, który stawiali mu faryzeusze. Oni idąc na prawem Mojżeszowym dopuszczali możliwość rozwodu. Pan odwołuje się do zamysłu Stwórcy oraz do naszego ludzkiego nieposłuszeństwa wobec woli Boga. Jezus nie występuje przeciwko Prawo, ale wskazuje na wolę Boga. W akcie stwórczym kobieta i mężczyzna zachowują odrębność seksualną i są wezwani do komplementarnej jedności. Ma ona objąć całość ich osoby. W „domu” Chrystus podkreśla taką samą odpowiedzialność kobiety jak i mężczyzny za tę jedność, co było nowością do przepisów żydowskich.
Oratio: Polecam Ci, Panie, każdego mężczyznę i każdą kobietę, którzy zdecydowali się żyć w małżeństwie. Dodawaj im sił do trwania w jedności, o której mówisz w swoim Słowie.
Contemplatio: Uwielbiam Cię Panie w tajemnicy stworzenia. Bądź uwielbiony w jedności, która jest pomiędzy Toba a mną i którą dzielisz się z nami.