(J 10,11-18)
Lectio: Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca”.
Meditatio: Jezus jest dobrym pasterzem. Greckie słowo „dobry” można tłumaczyć również jako „piękny”. Dobro i piękno Chrystusa polega na tym, że gromadzi on swoje owce przez to, że je kocha oraz oddaje za nie życie. Mogę przyciągnąć do siebie jedynie przez miłość i ofiarność. Przez te rzeczywistości osiąga człowiek także osobiste piękno.
Oratio: Dziękuję Ci, Panie, że jako Dobry Pasterz oddałeś za mnie życie. Dziękuję, że mnie znasz całego i nie muszę nic ukrywać przed Tobą.
Contemplatio: Zapatrz się w piękno Boga. Zobacz te momenty życia, kiedy doświadczyłeś Jego miłości i ofiarności.
ks. Dariusz