Lectio: (J 14, 15-16. 23b-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”.
Meditatio:
Mowa Pożegnalna Jezusa zawiera wiele cennych pouczeń. Pierwsze z nich dotyczy miłości, która wyraża się w posłuszeństwie. Miłość i posłuszeństwo idą w parze. Osobista relacja z Panem prowadzi do przestrzegania Jego przykazań. Pierwsze z nich dotyczy miłości. Wiemy ze słów Jezusa, że pierwsza jest miłość Boga do nas, a następnie nasza odpowiedź na to doświadczenie. Następnie Chrystus daje obietnicę zamieszkania w nas. Jest to spełnienie proroctwa Ezechiela, która dotyczyło nowego przymierza. „Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem” (Ez 37, 27). To Duch Święty czyni z nas świątynię Bożą. Ostatnia obietnica Pana dotyczy tego, że Paraklet da nam poznanie Jezusa i przypomni nam wszystko, czego On nauczał. Pamięć o Jezusie jest zależna od działania Ducha Świętego. To nie jest zwykłe przypominanie sobie czegoś, ale głębokie rozumienie Jezusa i Jego dzieła.
Oratio:
Duchu Święty, proszę Cię, o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie
i Twoich doskonałości Bożych; o dar rozumu do lepszego zrozumienia
ducha tajemnic wiary świętej; o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary;
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował;
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać;
o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością;
o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża. Amen.
Contemplatio:
Ciesz się Duchem Świętym, który mieszka w twej duszy.