Lectio:
(J 13, 31-33a. 34-35)
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: ”Syn Człowieczy został teraz uwielbiony, a w Nim został Bóg uwielbiony. Jeżeli Bóg został w Nim uwielbiony, to Bóg uwielbi Go także w sobie samym, i zaraz Go uwielbi. Dzieci, jeszcze krótko – jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale – jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię – dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.
Meditatio:
Dzisiejsza Ewangelia rozpoczyna mowę pożegnalną Jezusa do uczniów. Nie ma już wśród nich Judasza, który wyszedł aby zdradzić Mistrza. Chrystus zapowiada swoje uwielbienie, które jest całkiem inne niż to jakie oferuje świat. Pan wie, że uczniowie na razie nie są w stanie pojąć znaczenia Jego śmierci. W testamencie Jezus zostawia im „nowe przykazanie” wzajemnej miłości, którego wzorem i miara jest On sam.
Oratio:
Panie Jezu. Dziękuję za Twoja miłość pozostawiona nam jako wzór. Ty zawsze przeciwstawiasz się nienawiści, przemocy, zemście, nieprzyjaźni, złorzeczeniom. Nie pozwól, aby zło pokonało nas w chwili próby.
Contemplatio:
Spojrzyj na krzyż i zobacz chwałę naszego Boga, który przyciąga do siebie cały świat.