Lectio:
(J 20,1-9)
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Meditatio:
Test św. Jana ukazuje nam drogę wiary uczniów Jezusa. Przed nami przeszli ją Maria Magdalena, Piotr i Jan. Wielka i straszna noc jak inne tego typu noce Starego Przymierza zakończyły się. Noc śmierci Pana kończy się Jego zwycięstwem nad śmiercią. Ewangelistą zaprasza nas, abyśmy przeszli ze świadkami tego wydarzenia drogę wiary w zmartwychwstanie Chrystusa. Niech miłość jak Marii Magdaleny zaprowadzi nas do pustego grobu. Niech pamięć na słowa Jezus wzbudzi w nas pewność wypełnienia się Bożych obietnic względem Jego i nas jak stało się to udziałem Piotra i Jana.
Oratio:
Dziękuję Panie za Twój pusty grób. Za ogromną radość tego czasu wielkanocnego.
Contemplatio:
Adoruj Pana, który zmartwychwstały przychodzi w Komunii Świętej.