Lectio: (J 21,1-19)
Jezus ukazał się znowu nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: ”Idę łowić ryby”. Odpowiedzieli mu: ”Idziemy i my z tobą”. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: ”Dzieci, czy nie macie nic do jedzenia?”. Odpowiedzieli Mu: ”Nie”. On rzekł do nich: ”Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: ”To jest Pan!”. Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę, był bowiem prawie nagi, i rzucił się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko, tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: ”Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili”. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: ”Chodźcie, posilcie się!”. Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: ”Kto Ty jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im, podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I powtórnie powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?” Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz”. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: „Pójdź za Mną!”
Meditatio:
Dzisiejsza Ewangelia zawiera dwa ważne wątki, Pierwszy to cudowny połów ryb a drugi to posiłek przygotowany przez Jezusa i dialog z Piotrem. Oba wydarzenia są znakami potwierdzającymi, że Jezus jest Panem. Zmartwychwstały Jezus ukazuje się siedmiu swoim uczniom nad Jeziorem Galilejskim. Pośród nich zostaje wyróżniony Szymon Piotr. Zaparł się Mistrza czego gorzko żałował. Wraz z innymi powrócił do poprzedniego zajęcia, czyli łowienia ryb. Nocny połów nie przynosi jednak efektów. Chrystus staje na brzegu jeziora w jasnym świetle poranka i rozpoczyna rozmowę z uczniami. Nakazuje zarzucić sieć po prawej stronie łodzi. Po cudownym i obfitym połowie Jan rozpoznaje zmartwychwstałego Jezusa. Pan przygotowuje dla nich posiłek, który ma przypominać o Eucharystii. Po posiłku Chrystus pyta się trzykrotnie Szymona Piotra i jego miłość do Mistrza. Po jej wyznaniu Jezus zaprasza Piotra, aby poszedł za Nim. To wezwanie zaprowadziło pierwszego papieża do Rzymu, gdzie zginął jako męczennik.
Oratio:
Panie dziękuję, że nieustannie przychodzisz do nas jako zmartwychwstały. Każda Eucharystia jest zaproszeniem, aby spotkać Ciebie żywego. Prowadzisz z nami dialog miłości i zapraszasz do pójścia za Tobą.
Contemplatio:
Spotkaj żywego Pana w Eucharystii, który przychodzi bez wymówek wobec ciebie i rozmawia z miłością.