Lectio:
(Łk 9, 28b-36)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim. Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: „Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.
Meditatio:
Św. Łukasz daje nam kilka podpowiedzi na lepsze zrozumienie tajemnicy Przemienienia Pana. Pierwsza z nich to wspomnienie, że Jezus wyszedł na górę z trójką uczniów, aby się modlić „na osobności”. To rozmowa z Ojcem tak przemieniła Jezusa. Druga to wskazanie, że tematem rozmowy Chrystusa z Mojżeszem i Eliaszem było Jego „odejście, którego miał dokonać w Jeruzalem”. Uczniowie zasnęli, ponieważ człowiek nie jest wstanie dźwigać Bożych ciężarów. Podobna sytuacja nastąpi w Ogrodzie Oliwnym. Obłok, który otoczył ich jest znakiem Bożej obecności.
Oratio:
Panie Jezus przemieniaj nas podczas każdej modlitwy. Daj nam doświadczać cierpliwego zdobywania góry modlitwy, aż dojdziemy do bliskości z Tobą.
Contemplatio:
Doświadcz jak podczas modlitwy przenika cię Boża obecność.