W parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Zagórzu koło Chrzanowa, w dekanacie Babice, 15 sierpnia będzie miało miejsce wyjątkowe wydarzenie. Po uroczystej Mszy św.odpustowej o godz. 11:00 nastąpi poświęcenie największej w diecezji zewnętrznej rzeźby Matki Bożej Wniebowziętej. Figura licząca prawie 6 metrów wysokości i 5 szerokości stanowi wotum parafian w setną rocznicę odzyskania niepodległości oraz 40-tą rocznicę wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową.
Twórcą rzeźby przedstawiającej Matkę Bożą, którą aniołowie unoszą do nieba jest Michał Wiśnios, podkrakowski artysta rzeźbiarz, specjalizujący się w rzeźbie sakralnej i historycznej. Kiedy pytam proboszcza parafii ks. dra Piotra Gąsiora co stało się inspiracją do stworzenia tak okazałej rzeźby, opowiada mi o włoskiej miejscowości Varallo i górującym nad nią Sanktuarium pw. Matki Bożej Wniebowziętej, które wywarło na nim szczególne wrażenie. Otóż, stojąc w prezbiterium świątyni i unosząc głowę w górę, pod kopułą świątyni dostrzegamy piękną scenę, w której Maryja unoszona jest do nieba. Ten widok przyciąga uwagę nie tylko ze względu na ogromny kunszt artystyczny, ale zadziwia także dlatego, że nie jest to malowidło. Otóż postać Matki Bożej, niosących ją aniołów i świętych to rzeźby, a wnętrze kopuły, pomalowane na niebiesko przedstawia niebo.– Świątynię Matki Bożej Wniebowziętej we włoskim Varallo odwiedzał św. Karol Boromeusz. Podążając śladami swego patrona, dotarł tam także św. Jan Paweł II. I ja poznałem to miejsce, podróżując w ślad za św. Joanną Berettą Mollą, która również się tam modliła – opowiada ks. Piotr Gąsior.
Warto dodać także, że rzeźba Matki Bożej Wniebowziętej w Zagórzu nie będzie jedynym ważnym elementem zewnętrznej elewacji tamtejszej świątyni. Otóż figura umieszczona zostanie na szczycie trójkątnej frontowej ściany kościoła, która, nakładem pracy parafian, od niedawna jest koloru niebieskiego. Uwagę zwracają także 24 złote gwiazdy -12 po lewej i 12 po prawej stronie ściany. Wszystko to, jak tłumaczy mi ksiądz proboszcz, symbolizować ma płaszcz Matki Najświętszej. 12 gwiazd z jednej strony to 12 pokoleń Izraela – czyli odniesienie do Starego Testamentu, a 12 gwiazd z drugiej nawiązuje do 12 Apostołów, a zatem Nowy Testament.– Wchodzący do naszej świątyni ludzie, spoglądając na rzeźbę Matki Bożej Wniebowziętej, mają pamiętać o podstawowym powołaniu wszystkich wierzących, które osiągamy poprzez spotkanie z Jezusem pod czułą opieką Maryi, niejako otuleni Jej płaszczem. Taka jest symbolika frontowej ściany naszego kościoła – opowiada ks. Piotr Gąsior.
Na pytanie, dlaczego jako gospodarz tego miejsca tak wielką wagę przywiązuje właśnie do tego, aby każdy element coś symbolizował i ani jego kształt, ani kolor nie były przypadkowe, ks. Gąsior tłumaczy:
– Każda świątynia jest takim miejscem na ziemi, które ma nam przypominać o ostatecznym przeznaczeniu człowieka. To nie jest zwykły budynek. Chcemy, żeby jego widok kierował myśli ku niebu. A ponieważ jesteśmy cywilizacją obrazów, to one dziś nierzadko mówią nam więcej niż tekst pisany – opowiada ksiądz proboszcz. – Ponadto jestem tak uformowany, że bardzo ważne dla mnie jest, by każda rzecz, którą odnawiam lub tworzę miała swój głębszy sens, dodatkowe przesłanie – dodaje kapłan.
Początki parafii w Zagórzu sięgają lat ’50 XX wieku, kiedy to, z inicjatywy ks. Juliana Bolka, mieszkańcy wioski zaczęli spotykać się na wspólnej modlitwie przy głównej drodze, biegnącej przez wieś. Po otrzymaniu pierwszego pozwolenia zbudowali małą drewnianą świątynię, która niestety została zdewastowana i rozebrana przez milicję na polecenie władz komunistycznych, którym nie podobała się żarliwa wiara zagórzan. Znów nastał czas Mszy św. pod gołym niebem i niezwykle trudnych starań o kolejne pozwolenie na budowę kościoła.
Dzięki ogromnej determinacji mieszkańców wioski oraz ich duszpasterza – ks. Adolfa Chojnackiego, pozwolenie otrzymali i rozpoczęła się wieloletnia budowa świątyni. W 1982 roku kard. Franciszek Macharski erygował parafię w Zagórzu. Sześć lat później nastąpiło oficjalne oddanie tamtejszej świątyni do kultu Bożego.
Justyna Walicka | Archidiecezja Krakowska
/ze strony internetowej Archidiecezji Krakowskiej. Por. www.diecezja.pl/