Lectio:
(J 10,27-30)
Jezus powiedział: ”Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
Meditatio:
Słowa dzisiejszej Ewangelii są częścią dłuższej wypowiedzi Jezusa, w której nazywa się bramą owiec oraz dobrym pasterzem dającym życie za owce. Chrystus wypowiedział te słowa w czasie żydowskiego święta Poświęcenia Świątyni. Była to reakcja na pytanie skierowane do Niego przez Żydów o Jego mesjańską tożsamość. Pan pokazuje nam relację pomiędzy sobą a tymi, których określa jako owce. Owce słuchają Jego głosu i idą za Nim a On zna je i udaje za nie swoje życie. Jezus oczekuje od nas współpracy w dziele zbawienia. W wolności mamy posłuchać Jego głosu i pójść za Nim. Z tego rodzi się wspólnota miłości.
Oratio:
Panie dziękuję, że zapraszasz mnie do współpracy w dziele zbawienia. Trwasz w relacji ze mną, pomimo wszystkich moich niewierności.
Contemplatio:
Pozwól, aby czułe spojrzenie Dobrego Pasterza ogarnęło cię.