Lectio: Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.
Meditatio: Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam nowy sposób myślenia i postępowania, który przekazuje Jezus. Dla Niego najważniejszy jest człowiek. Głód może być zaspokojony także w szabat, nawet jeśli trzeba naruszyć „spoczynek szabatu”. Przebywajmy w niedzielę z Panem, aby ratować życie naszych bliźnich.
Oratio: Panie, Ty zawsze bierzesz nas w obronę. Przez krzyż wybawiłeś nas z niewoli grzechu i śmierci.
Contemplatio: Chrystus chce mojej wolności dziecka Bożego. Bądź przy Tym, który chce zabrać twoje niewole i powierz je Panu.
ks. Dariusz