Lectio: (Łk 14,25-33)
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: ”Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw, a nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy patrząc na to zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”. Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”.
Meditatio:
Jezus wymaga od idących za nim tłumów radykalnego oddania się. Ma ono trzy różne wymiary, Pierwszy polega na większej miłości do Chrystusa niż do własnej rodziny i samego siebie. Użyty w tekście zwrot „nienawidzić” oznacza „kochać więcej”. Uczniowie nadal muszą kochać ojca i matkę (Boże przykazanie z Dekalogu) i siebie (przykazanie miłości). Po drugie idący za Panem ma dźwigać swój krzyż za Jezusem. Decyzji o pójściu za Jezusem nie można podejmować beztrosko i pochopnie. O tym są dwie przypowieści opowiedziane przez Chrystusa. Trzeci warunek do wyrzeczenie się wszystkiego. Pan chce naszej wolności od dóbr materialnych.
Oratio:
Panie, dziękuję za Twoje wskazania dotyczące bycia Twoim uczniem. Wiesz, że są one dla mnie wymagające. Proszę o łaskę chodzenia za Tobą i gorącą miłość do Ciebie.
Contemplatio:
Spojrzyj na ludzi i rzeczy, do których jesteś przywiązany. Oddaj je Panu, aby cieszyć się wolnością.